1000 vragen challenge - 7 maart 2023
Vraag 167
Blijf je tot het laatst op feestjes?
Vroeger was ik een enorme feestganger en als er geen feestje was ging ik stappen, uit eten, naar een concert of festival, als dat er ook niet was dan was er wel een 'get together' met vrienden.
Meestal was ik er op tijd, lees als één van de eerste, en moesten ze mij er ongeveer uitvegen als de lichten al aan waren en het personeel begon met opruimen. Dat gebeurd mij nu soms nog, ik heb nog maar zelden een feestje waar ik naar toe ga omdat het mij over het algemeen veel te veel kost aan voorbereiding en om er van te herstellen.
Maar waarom ga je dan vroeg?
Het idee achter vroeg gaan is dat ik niet iedereen langs hoef, wankelend tussen benen, stoelen en andere obstakels, bovendien moeten mensen dan naar mij toe komen en kan ik mijn met veel zorg uitgezocht plekje behouden. Wat een zeikerd met d’r eigen plekje?! Ik ga dus maar weinig naar feestjes en als ik dat doe gaat daar een heel plan aan vooraf qua rust nemen maar ook als ik er ben zijn er zaken waar ik goed rekening mee moet houden.
Ik noem dat zelf; een strategische plek uitzoeken!
Allereerst bij binnenkomst de omgeving scannen, waar is de muziek (boxen), hoe is het licht, waar is de grootste drukte, kan ik zitten in een hoek of anders met een muur en vooral geen pratende mensen achter mij. Is er geen los wapperende versiering, wind op partytent, draaiende spots… Als er dan nog een keuze is dan bekijk ik de stoelen want zo een bank waar ik nooit meer uitkom is natuurlijk niks en ook geen charmant gezicht, liefst een stoel maar liever geen barkruk. Tenslotte is het ook nog fijn bij wie ik ga zitten, geen tetterende roeptoederende feestgangers graag, of mensen waar je van weet dat ze langdurig diverse onderwerpen gaan bediscussiëren.
Zoooo en laat dan het feestje maar beginnen...!!??
Het vroeg komen is ook bedoeld om bijtijds weg te gaan, voor iedereen vele drankjes in z’n mik heeft, de muziek een tandje harder gaat en ik niemand meer kan volgen (als ze dat zelf nog kunnen) Echter in de praktijk werkt het anders; ik kom niet zo heel vaak op feestje schreef ik al en dan is het gewoon ook rete gezellig, vergeet ik de tijd en dender heerlijk over mijn eigen grenzen. Hoe moeier ik word hoe meer ik vastgeplakt ben, passief, bevries en dus niet meer van mijn plek kom met het gevolg dat ik enorm doorstuiter.
Gelukkig ken ik mijzelf goed en neem dit alles dan maar op de koop toe, eigen schuld zeer lijf en suizende kop… maar ik heb wel een leuke feestje gehad. Dat is dan ook de reden dat ik zeer selectief ben in waar ik mijn kostbare energie aan uitgeef en moet ik ook regelmatig een uitnodiging afslaan, soms omdat er al andere dingen in mijn agenda staan, soms omdat ik het gewoon te veel vind en heel soms kan ik het ook als mooi excuus gebruiken als ik er gewoon geen zin in heb…oeps
Liever ga ik als uitje één op één afspreken voor een lekker bakkie of lunch op locatie of naar een museum en dan niet op de piektijden en ook dan kan ik met groot gemak lekker blijven plakken.
Dus ja ik blijf (bijna) tot het laatst op feestjes maar het zijn wel heel weinig feestjes.
