Voor de meeste mensen is een diagnose een shock, maar voor mij niet. Eindelijk wist ik wat ik had. Na jarenlang niet kunnen snappen waar mijn klachten vandaan kwamen, en het dus ook niet aan andere maar ook niet aan mijzelf uit kon leggen.
Een droom die uitkomt
Anjola – 26 juni 2022
Een aantal jaren geleden ben ik gediagnosticeerd met ME ( Chronisch vermoeidheid ) Fibromyalgie ( wekendelen reuma ) en Chronische hyperventilatie. Daarnaast heb ik ook last van een angststoornis.
Ik wilde gaan genieten van de kleine dingen in het leven en zag de hulpmiddelen niet als belemmering maar als vrijheid.
Ik heb zelfs lezingen gegeven over positief leren omgaan met je onzichtbare ziekte. Alleen mijn angststoornis gooide vaak roet in het eten, ik dacht wel eens na over de toekomst en dan vroeg ik mij af hoe ik er dan fysiek aan toe zou zijn.
❀
Toen kwam corona, een periode met veel angst voor mij, want wat nou als ik long covid zou krijgen? Dan zou ik nog verder van huis zijn.
Een vriendin van mij had long covid en vertelde dat ze goed door een fysio geholpen werd, misschien was dat ook wel iets voor mijn ME vroeg ze zich af. Ik ben iemand die graag stappen onderneemt als het over persoonlijke groei gaat, dus trok ik mijn stoute schoenen aan en ging ik naar de fysio bij mij in de buurt. We begonnen met kleine oefeningen om mijn conditie langzaam op te bouwen. Ik keek ook iedere week erg uit naar fysio en noemde het dan ook dat ik ging sporten, dat klonk wat leuker dan fysio haha.
Buiten het feit dat hij mij fysiek goed hielp, hielp hij mij ook mentaal goed.
Als ik ergens tegen aan liep, gaf hij mij andere inzichten. Ik heb in al die jaren veel fysio’s gehad maar geen enkele heeft kunnen bereiken wat hij bereikt heeft.
Mijn droom was om iets van sport te doen en dan het liefste badminton. Nu een aantal maanden later zit ik daadwerkelijk op badminton en hoewel ik vaak rust moet nemen is deze droom uitgekomen.
Ik leer mijn balans en mijn grenzen meer kennen. Pas mijn planning er op aan en geniet nu nog meer.
Tot nu toe heb ik nog geen rollator of scootmobiel nodig gehad. En binnenkort komt er nog een grote droom uit; Ik word vrijwilliger en ga als assistent ervaringsdeskundige één middag in de week aan de slag. Iedere dag ben ik dankbaar en zo ontzettend blij met wat ik bereikt heb. Ik zal nooit een normale baan kunnen hebben of voor kinderen kunnen zorgen met mijn energielevel en dat leer ik steeds meer te accepteren, alleen vind ik Sinterklaas of moederdag nog wat moeilijk.
Maar dat ik dit zou kunnen, had ik al nooit gedacht. Ik moet mijzelf iedere keer weer in mijn arm knijpen. Het is een droom die uitkomt.
Liefs, Anjola
Wil je reageren op dit gastschrijven van Anjola, laat dan je reactie achter bij de post op ↬ Instagram ↬ Facebook
26 juni 2022
