Nooit gedacht dat ik het nog eens zou schrijven dat ik trots ben op mezelf. 

In het verleden zou ik er denk ik ook helemaal niet over nagedacht hebben of ik trots ben op mezelf, over het algemeen was ik vooral trots op anderen en hield me bezig met het welzijn van de mensen om me heen. Gek eigenlijk dat je door dat je jezelf eigenlijk veel minder goed voelt en hard moet werken aan de gewone dingen van de dag je daar eigenlijk veel trotser op bent dan dat je vroeger hard werkte voor een baan en alle ballen hoog proberen te houden, en daar dus eigenlijk helemaal niet eens over nadacht. 

Het voelt heel bijzonder om het gewoon hardop uit te spreken maar ook nog steeds best onwennig toch ben ik echt trots op mezelf, hoe ik de dingen doe, hoe ik roei met de riemen die ik heb en hoe ik toch mijn kleine geluk kan vinden in een behoorlijk beperkt leven.
Ook ben ik best wel trots op hoe ik de afgelopen moeilijke periode er voor heb kunnen zorgen dat het leven van de kinderen zoveel mogelijk doorliep en zij zich in deze belangrijke periode van hun leven toch hebben kunnen door ontwikkelen. Dat zij nu de mensen zijn die ze zijn, lief, intelligent, zorgzaam en dat ze ook steeds meer gaan zien dat ook zij trots mogen zijn op zichzelf
 
Je kunt op vraag 111 reageren / antwoorden via de bijpassende post op mijn ↬ Instagram  

18 juni 2021