Zelfreflecties: Veranderingen, Inzichten en Toekomstplannen
Lizette Klein – 29 oktober 2023
Vandaag kijk ik met trots terug op afgelopen maand, op wat ik allemaal heb gedaan en voor elkaar heb gebokst met mijn NAH hoofd en andere chronische aandoeningen.
Was het slim wat ik allemaal had ingepland? Nee!
Is het toch gelukt? Ja!
Heeft dat mij ook het één en ander gekost? Zeker!
Trap ik nog een keer in deze valkuil? Vast wel!
Veranderingen
Toch ga ik een aantal dingen veranderen in mijn bezigheden voor dit platform, aan mijn enthousiasme en ideeën zal het niet liggen, maar ik moet wel eerlijk bekennen dat het mij soms even boven de pet groeit. Want hoewel ik aan alle kanten naar buiten toe uitstraal en roep om goed voor jezelf te zorgen, ben ik zelf regelmatig (iets te regelmatig) een kei in het aan mezelf voorbijgaan.
Het is tijd om strenger voor mezelf te zijn en daarmee ook voor anderen
Nu het platform groeit (super trots op!) merk ik dat er des te meer bij komt kijken met de voorbereidingen, contact en nazorg met gastschrijvers. Vanaf NU ga ik het dan ook anders aanpakken, deze dame gaat een beetje strenger worden! Voor mezelf door iets minder groots en meer behapbaar te denken en voor anderen met duidelijke regels die ook nagevolgd moeten worden.
Afspraken
Natuurlijk is mijn platform voor mij een prettige dagbesteding en dat moet het ook blijven, maar ondanks dat moet de interactie wel twee kanten op werken. Inmiddels heb ik het afspraken formulier pittig aangescherpt en gaan geïnteresseerde gastschrijvers deze in hun mailbox ontvangen. Afspraken over hoe ik tekst en foto’s aangeleverd wil hebben maar ook hoe lang van tevoren en vooral niet te vergeten de acties als het gastschrijven eenmaal is gepubliceerd. Hiermee is het de bedoeling dat ik er zelf iets minder werk aan heb doordat ik een standaard stappenplan kan volgen.
Het belang van deze taken voor een gastschrijver is niet zo zeer om meer volgers te krijgen maar wel omdat ik met mijn platform mensen wil bereiken die iets kunnen hebben aan wat er op dit platform te vinden is. Natuurlijk is het leuk als ik mijn vleugels met het platform steeds verder uit kan slaan maar een gastschrijver wil vast ook dat het artikel goed gelezen wordt. Uit ervaring weet ik dat schrijven helend kan zijn en dat iets delen uit eigen ervaring, inzichten, passie of werk heel fijn is, maar dan is het natuurlijk wel zo fijn als het bij anderen terecht komt.
Dus komen er nieuwe afspraken zodat we samen de wereld een beetje mooier, leuker, interessanter, begripvoller en tot een fijnere samenleving kunnen maken.
Chronische aandoeningen
Het is de bedoeling dat deze afspraken mij meer lucht gaan geven en daarbij doe ik ook echt een stapje terug in mijn eigen verplichtingen. Afgelopen jaar verviel ik nogal in “More is less” en wil nu de keuze maken voor “Less is more”. Het is de bedoeling dat ik kritischer word op welke gastschrijvers ik vraag of zich aanmelden en bovenal kritischer op mezelf wanneer het mijn eigen grenzen betreft.
Laat ik eerlijk zijn; Ik ben natuurlijk niet voor Jan Doedel afgekeurd!
De bezigheden voor dit platform zijn een hele fijne afleiding op de zenuwpijn en polyartrose maar het gebeurde echt even te vaak dat mijn NAH hoofd overuren draaide en ik gedwongen was om één of meerdere dagen alles naast mij neer te leggen. Het lezen van boeken schiet er steeds vaker bij in omdat ik met het maken van mijn eigen teksten en het lezen en verwerken van de gastschrijver teksten mijn taks al heb bereikt, zo niet enorm overheen ben gegaan.
Inzichten door Themadag
Deze inzichten zagen afgelopen maand ineens het licht met de “Themadag over en door vrouwen in de overgang” In mijn volle enthousiasme schoot ik door en ook nog eens alle kanten op. De goede en ruimgenomen voorbereidingen waren echt goed gegaan maar op de dag zelf was ik begin van de middag zo goed als op. De dagen erna kon ik geen boe of bah meer zeggen. Wat dacht ik toen ik het bedacht? Het was niet eens een thema waar ikzelf mee te maken had! Er zijn genoeg thema’s waar ik wel mee te maken heb die ik (te) weinig onder de aandacht breng en waar ik mee aan de slag wil!
Het is tenslotte MIJN platform! Natuurlijk blijf ik plek bieden aan anderen met bijzondere verhalen of met inzichten waar een ieder iets aan zou kunnen hebben. Gastschrijvers blijven dus zeker welkom!
Voor en na mijn herseninfarct
Misschien heb jij het je ook wel eens afgevraagd, tenminste deze vraag krijg ik regelmatig; Hoe kun je een platform in de lucht houden met hersenletsel?
Daar leg ik je graag iets over uit: Er is een periode van voor en van na het herseninfarct en alles wat ik na mijn herseninfarct als informatie moet verwerken, nadruk op moet omdat moeten maakt dat informatie lastiger te verwerking is.
Informatie die voor mij onbekend/nieuw is komt in mijn hersenen van na het herseninfarct en dat is zeg maar het beschadigde brein.
Dat beschadigde brein doet niet altijd wat ik wil en maakt vele omwegen om informatie te verwerken. Om die reden heb ik ambulante begeleiding om, iedere week, alle informatie mee te bespreken en de week door te nemen. Door hardop met mijn ambulante hulp te sparren komt alles in een juiste laadje die dan dicht kan, met een sticker (figuurlijk) erop zodat ik het terug kan vinden. Al in een eerder blog schreef ik dat dit ook letterlijk zo voor mij voel; plok; in het laadje, klik; laadje dicht!
Anders is dat met mijn breinopslag van voor het herseninfarct, daarin zit heel veel opslag die zich destijds eenvoudig liet sorteren in allemaal handige laadjes.
Met mijn lange termijn geheugen is dus niets mis, sterker nog ik kan mij soms de meest bizarre dingen herinneren, olifantengeheugen, alsof er meer plek is in dat deel van mijn brein.
Mijn vaardigheden die ik heb opgedaan voor mijn herseninfarct zijn dus goed opgeslagen en daarvan zijn ook de laadjes goed bereikbaar.
Digitalisering
Vanaf mijn 23e t/m 32e was ik werkzaam bij een drukkerij, eerst binnendienst verkoop en later buitendienst verkoop en acquisitie. In die tijd werkte ik voor klantenbeheer al met computers (mijn tijd ver vooruit) en in die tijd was ook de digitalisering flink in opmars. Op school leerde ik nog om te ontwerpen met potlood, pen en stiften, plakken en knippen, wrijfletters en een reprocamera om te vergroten en te verkleinen. Tijdens de periode bij de drukkerij en de digitalisering werd alles ineens ontworpen op de computer; Desk Top Publising!
Het beheer van klanten, de omzetten en verkopen werd gedaan in handige programma’s en Excel (weet ik bijna niks meer). Alle afspraken werden bevestigd in mail, een online agenda en planning.
Socialmedia
Tegen mijn 40e werkte ik in de mode, rustigere baan met inmiddels drie kinderen, en daar deed ik buiten de verkoop ook stagebegeleiding waarvoor ik ook online allerlei zaken moest regelen. Inmiddels kwam socialmedia steeds meer op en werd dit aan mijn takenpakket toegevoegd om de winkel op te promoten, acties onder de aandacht te brengen en advertenties voor te maken. Zo groeide ik ook met de opkomst van socialmedia mee.
Voor en na mijn herseninfarct
Om terug te komen op voor en na het herseninfarct en NAH als gevolg, de bovengenoemde vaardigheden zijn van voor mijn herseninfarct! Deze zijn dus opgeslagen in de goed geordende laadjes en kan ik daardoor makkelijker oproepen dan nieuwe informatie van na mijn herseninfarct.
Tegen mijn ambulante hulp zeg ik regelmatig; ´Grappig hoe een brein eigenlijk werkt!” Nou ja, ik had het natuurlijk liever niet willen ondervinden maar toch vind ik het best een heel erg boeiende materie, fascinerend eigenlijk.
Samengevat
Hoe interessant ik dat brein van mij ook vind er MOET iets veranderen! Mijn batterij is al nooit 100% (met een beetje mazzel 75%) en deze leeg laten lopen naar 0% is heel onverstandig, want het batterijtje weer opladen gaat ook niet geheel vanzelf en kost enorm veel tijd.
De toekomst
Op het platform wil ik graag de 1000 vragen challenge (miniblogs) meer aan bod laten komen, ruimte in mijn hoofd hebben om mijn eigen blogs te schrijven. Vaker terugkomen op een interessant eerder schrijven van een ander of van mijzelf. Natuurlijk blijven de woensdagen voor de Stamgast columnisten en zullen er hopelijk op zondagen ook nog regelmatig nieuwe interessante gastschrijvers voorbijkomen.
Excusez moï voor weer een behoorlijk lang blog maar het moest mij allemaal even van het hart voor het in een verkeerd laadje komt en als rook opgaat in mijn brein.
Lizette
