Een BreinStorm tussen Monique en Lizette, van nature bezige bijen en nu met Niet Aangeboren Hersenletsel is plannen en structuur een noodzaak. In deze BreinStorm bespreken hoe wij op vakantie gaan, wat daar bij komt kijken, de leuke en minder leuke kanten. Dat het niet altijd goed uitpakt maar toch onze vakantie moment pakken want alleen al een andere plek, weg van het dagelijkse, kan al een fijn vakantie gevoel geven.
BreinStorm
Lizette
Wat was het leuk hé om elkaar te ontmoeten, ik vond het heel speciaal en alsof we al honderd keer bij elkaar op de koffie waren geweest. Een hele mooie ervaring om bij het toneelstuk “Thuis begint het pas” van jullie Theatergroep Hersenkronkels te mogen zijn. Het zat ontzettend goed in elkaar met al die herkenbare sketches en het delen van ieders ervaring. Echt een aanrader voor zowel mensen met NAH, hun naasten als ook voor hulpverleners
Monique
Jaa, ik vond het superleuk om je te ontmoeten en dat je bij onze voorstelling was. Geeft toch een extra spanning voor mij als er een bekende in de zaal zit. En eigenlijk was je nog helemaal niet bekend want we ontmoeten elkaar pas voor het eerst die dag.
Goed om te horen (en helaas ook weer niet) dat je veel herkenning zag tijdens onze voorstelling. Voor ons een teken dat we een mooie manier hebben gevonden om onze ervaringen en beperkingen te laten zien aan anderen. We hebben zoveel positieve reacties gekregen. Superleuk. En het was ook een prachtig theater zeg, zelfs de kleedkamers!
Lizette
Vorige BreinStorm hadden we het over uitstapjes met NAH en inmiddels ben jij al op vakantie geweest, hoe is dat je vergaan?
Monique
Nou zonder te veel uit te wijden, nooit meer zo’n massaal all inclusief hotel als dit. Veel te druk, te massaal, onpersoonlijk, zeker tijdens het eten in de ‘vreetschuur’ en s ’avond in de foyer. Was ook totaal niet gezellig ingericht. Het weer viel ook wat tegen, veel bewolking en ook regen gehad.
We hebben het beste er maar van gemaakt en het was lekker om er even tussenuit te zijn maar dit hotel nooit meer.
Lizette
Op het moment ben ik al een week met vakantie in Blaricum, oppassen op de huisdieren en het huis van mijn neef, met tuin en heerlijk aan het water iets wat ik thuis allemaal niet heb. Deze manier van op vakantie gaan bevalt mij wel, heerlijk rustig en toch even een anderen omgeving om met mijn driewieler te toeren (mijn broers regelen dat mijn fiets daar heen komt). Een vakantie waar ik, in alle rust, net als thuis gewoon mijn gangetje kan gaan. Het extra voordeel is dat ik niet de prikkels van alle dag heb en ook even geen hulpverlening of andere vaste afspraken.
Daarbij heb ik ook voor dit platform de lat wat lager gelegd; even geen gastblogs op de zondagen, alleen de vaste rubrieken op de woensdagen waaronder deze BreinStorm.

Monique
Wat een leuke manier van vakantie vieren zeg! Vroeger met mijn ouders deden wij dit ook, dan pasten wij op het huis van “de rijken” zeg maar. Als meisje keek ik dan mijn ogen uit. Niet dat wij arm waren, gewoon een arbeidersgezin in een rijtjeswoning. Maar vaak een lap van een tuin, 2 of 3 badkamers, slaapkamers zo groot als onze woonkamer. Mooie herinneringen hieraan.
Een andere omgeving kan je idd dat vakantiegevoel al geven net als een lege agenda. Even niets ‘moeten’.
Hopelijk kan je mooie fietstochtjes maken en is het prachtig weer. Misschien kom ik wel een dagje langs om ‘vakantie’ te vieren haha.
Lizette
Mijn grootste uitdaging komt na deze vakantie, ik kom thuis op een zondag en dan heb ik een paar dagen rust en voorbereiding voor een korte reis naar Venetië. Mijn oudste dochter is genomineerd voor EUmiesAward (Europese award binnen de architectuur, stedenbouw en landbouwarchitectuur voor jonge talenten) en haar afstudeerproject wordt daar tentoongesteld in de “La Biennale di Venezia”. Mijn dochter vroeg of ik mee wilde om dit live te aanschouwen, ondanks de enorme uitdaging heb ik natuurlijk direct besloten om dit te gaan doen. Toch een ‘once of a live time’ om te doen en voor velen dat niet eens.
Het scheelt voor mij dat mijn dochter alles regelt, dus ik neem mijn koffertje mee, ID en andere belangrijke benodigdheden zoals stok, medicatie, oordoppen, reispillen… en gaaaan!!
Natuurlijk zie ik er ook tegenop want vliegen heb ik nog maar één keer eerder gedaan in mijn leven en zeker niet na mijn herseninfarct. Deze dagen zullen mij mega veel energie gaan kosten maar toch maak ik de keuze, desnoods lig ik de hele maand juli voor okki want dat ik het ga doen en er enorm van ga genieten staat voor mij vast.
Monique
Oh wat GEWELDIG! Wat knap van je dochter en natuurlijk wil je daarbij zijn…once in a life time. Dan maar een maand knock-out. Dit wil je toch niet missen. En dan Venetië, de stad van de romantiek. Althans dat vind ik. Ik ben er nog nooit geweest maar al dat water, die gondels, knappe Italianen 😉, lijkt mij prachtig om nog eens heen te gaan.
Je hebt pas 1x eerder gevlogen…wel hoogtijd voor je 2e keer haha. Ik heb al tig keer gevlogen voor en na mijn hersenletsel. Nu ga ik je een tip geven die ik, stom eigenlijk, zelf nooit gebruik. Vraag om assistentie op het vliegveld, misschien heb je dit allang gedaan, maar het schijnt ideaal te zijn.
Zelf ben ik nog aan het nadenken, piekeren, nagelbijten om alleen op vakantie te gaan.
En dan niet een paar dagen in NL maar een weekje of 10 dagen naar het buitenland. Dit heb ik nog nooit gedaan. Ik doe en kan letterlijk (bijna) alles alleen…maar het idee van alleen op vakantie bezorgt mij buikpijn. De gedachte van zielig alleen in een restaurant te zitten, wat als er iets gebeurt, vind ik het wel leuk, kan ik dit wel, dit wint het nog van… heerlijk alleen, doen waar ik zin in heb, wandelen langs het strand, lui op een strandbedje, boeken lezen. Of misschien wordt het wel een Mindfull reis of schilderweekje. Zoveel mogelijkheden. Ik ga hier nog eens goed over nadenken. (Ik draag drie armbanden met de tekst: blote voeten, wilde haren, ik wil avonturen sparen – I run wild I run free – Just be you; het mooiste wat je kunt worden is jezelf) Die quotes moet ik eindelijk maar eens gaan toepassen!!
Maar jij moet zeker met je dochter naar Venetië gaan meid en mooie herinneringen sparen!
Lizette
Om nog even in te haken op wat je schrijft “zielig alleen in een restaurant” In het begin na mijn scheiding vond ik het ook erg lastig om ergens in mijn eentje te gaan zitten, maar echt het went!!!
Vorige week ging ik fietsen naar Almere-haven en daar overkwam mij juist iets heel leuks omdat ik alleen aan een tafeltje zat:
Twee dames wilde graag in de schaduw maar al die plekken waren al vergeven. Omdat ik alleen aan een vierpersoonstafel zat bood ik de dames een plekje aan. Dankbaar maakte zij gebruik van dit aanbod…
De dames stelde zich voor, we babbelde wat... en als je denkt dat ik de kletskous ben…? Binnen no time wist ik van het tweede huis in het buitenland, kleinkinderen, wonen bij de golfbaan, dun grijs haar, oogoperatie, wel of geen make-up, waar de roots lagen, wat ze eigenlijk deze dag wilde doen, wat ze nog gingen doen… blah blah blah
Voordat de lunch van de dames werd geserveerd ben ik af gaan rekenen, toilet bezoekje, en ging ik weer richting mijn driewieler. Alwaar een andere dame mij aansprak over mijn fantastische fiets, hoe dit toch een geweldige uitvinding is… blah blah blah… uiteraard beaamde ik dat, we besloten na een paar minuten dat je het geluk echt zelf moet zoeken…!? We wenste elkaar een fijn weekend en zo tufte ik met een gelukzalig vakantiegevoel richting mijn vakantie verblijf…
Dit soort dingen overkomen je juist omdat je alleen bent en dat geldt ook als je in een winkel bent, altijd een leuk gesprekje. Voor mij is, omdat ik geen partner heb, het anders of met een stel op vakantie, groep of thuis blijven.
Nu ga ik eerst nog even anderhalve week vakantie houden op dit fijne en mij gratis aangeboden vakantieadres, genieten van het mooie weer, mijn fietsritjes, afspraken met mensen ‘long time no see’
[Wil je weten wat ik zoal doe op deze plek kun je het volgen op mijn Instagram.]
–
Ga jij nog iets speciaals doen deze zomer Monique?
Monique
Misschien ga ik het bovengenoemde uitproberen?!? Ik hoop je zeker in één van onze briefwisselingen te vertellen over mijn allereerste vakantie alleen. Verder geniet ik van ons prachtige terras, het mooie weer en zal ik zeker een paar keer naar het (naakt)strand gaan.
Geniet van je vakantie lieve Lizette en rust lekker uit, we spreken elkaar weer snel.
Liefs Monique
Lizette
je moet doen waar je je goed bijvoelt en jij vindt het spannend om alleen op vakantie te gaan en ik moet toch even slikken bij het naaktstrand. Eigenlijk ben ik al niet echt een strand liefhebber, overal zand in alle hoeken en kieren… en dan naakt! Bijzonder onderwerp gaan we het volgende keer eens hebben over en de de (on) zekerheden over je lijf?!!
Lieve monigue tot volgende maand,
Liefs, Lizette
Leuk als je een reactie of jouw eigen ervaring deelt na het lezen van onze BreinStorm onder bijpassende post via onderstaande button(s)
Volgende keer (14 juli) in BreinStorm gaan we het hebben over een ander onderwerp dan NAH
Theatergroep Hersenkronkels biedt inzicht, inspireert en raakt en laat de (on)zichtbare gevolgen van Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) zien. Ruim 140.000 mensen krijgen jaarlijks te maken met een vorm van hersenletsel, toch is hier nog vrij weinig over bekend, bron: www.hersenletsel.nl/alles-over-nah/wat-is-nah/ De theatergroep is opgezet vanuit patiëntenvereniging Hersenletsel.nl regio Zuid-Holland. .
Leuk om te lezen:

Kaarten: Studio Kuukeluus