De vele gezichten van opkomen voor jezelf
Column 275 – 2 december 2025 – 📖 Leestijd: 5-6 minuten
Opkomen voor jezelf, dat klinkt als iets groots, iets dat je misschien alleen doet wanneer het escaleert in een ruzie of een woordenwisseling. Maar als ik terugkijk op mijn eigen ervaringen, besef ik dat voor jezelf opkomen in veel meer dingen zit dan alleen dat ene grote moment waarop je “nee” zegt of je stem verheft. Het zijn juist de kleine, misschien stille momenten die het verschil maken.
Je zou kunnen denken dat voor jezelf opkomen hard moet klinken: met stevige woorden, met een onwrikbare houding, maar ik kwam erachter dat het ook anders kan. Tegenwoordig betekent het voor mezelf opkomen juist: even stilstaan, voelen waar mijn grens ligt, niet meteen roepen of uitleggen, maar erkennen dat iets niet goed voelt, dat ik tijd mag nemen. Dat ik zonder schuldgevoel “nee” mag zeggen, ook als dat onhandig uitkomt voor een ander. Het zijn niet de grote daden, maar een reeks kleine momenten waarop ik mezelf rust, begrip en ruimte gun. Steeds een beetje minder schuldgevoel, misschien is dat wel precies wat het betekent: voor jezelf opkomen zonder je stem te verheffen, maar vooral door naar jezelf te luisteren.
In gesprekken met artsen, behandelaren en allerlei instanties merk ik dat ik tegenwoordig anders aan tafel zit. Vroeger liet ik alles over me heen komen, alsof hun woorden vanzelf bepaalden wat mijn volgende stap moest zijn. Nu vraag ik door, zeg ik wat ik wíl en hoe ik het voor me zie. Niet alles gaat er nog in als zoete koek; ik voel beter of iets klopt voor míj. Dat maakt dat ik de teugels meer in handen houd en mijn grenzen duidelijker neerzet. Het voelt niet als weerstand bieden, maar als meebeslissen over mijn eigen leven.
Soms verras je jezelf. Ik kwam voor mezelf op op een dag waarop ik het niet gepland had. Zo’n dag waarop ik eigenlijk te moe was om te discussiëren, te uitgeput om iets uit te leggen, en toch deed ik het, het was geen ruzie, geen strijd: gewoon een grens. Een simpel zinnetje dat eruit floepte voordat ik erover nadacht: “Nee, dat ga ik niet doen.” Mijn hart bonkte, want vroeger had ik dat nooit durven zeggen, maar later, met een dekentje en een kop koffie op de bank, dacht ik: hé, dat was ik die dat zei. Dat kleine moment gaf me iets waardevols terug: vertrouwen, voor mezelf opkomen voelde ineens niet als vechten, maar als thuiskomen bij mezelf.
Voor jezelf opkomen betekent soms juist níét doen wat je altijd deed. Geen excuses meer verzinnen voor waarom je je slecht voelt. Geen glimlach opzetten om de ander gerust te stellen. Geen “het gaat wel hoor” terwijl het niet gaat. Het is niet één dappere uitroep, maar een bewuste keuze om jezelf niet langer te verstoppen achter wat sociaal wenselijk is. Eerlijk zijn over je eigen grenzen, je beperkingen, je dagen waarop niets lukt. En gek genoeg: toen ik zachter werd voor mezelf, werd ik juist sterker.
Dus waarmee kwam je voor jezelf op? Misschien was het niet met een felle discussie of een groot gebaar, maar juist stilletjes, in een moment van eerlijkheid naar mezelf toe. Het zijn die kleine keuzes, dagen waarop ik mijn eigen gevoel serieus neem, waarop ik nog maar zelden dingen doe die niet goed voelen. Opkomen voor jezelf, het zit in meer dan je denkt. Het is niet altijd makkelijk, maar uiteindelijk is het duidelijker voor anderen, maakt het je sterker en brengt het je dichter bij jezelf.
Lizette
📌 Deel jouw verhaal gerust in de reacties onder bijpassende post over waarin jij voor jezelf opkomt.
Ik ben benieuwd!
Je hoeft de Substack app NIET te downloaden!!!!! Na invullen van je emailadres, krijg je de melding; Download de app om af te ronden (uitgekookt) maar dat hoef je NIET te doen, je bent dan namelijk al aangemeld!!
↬ Kaarten en meer van Studio Kuukeluus
