Omgaan met het (on)verwachte
Monique en Lizette – BreinStorm 12 april 2023
Een BreinStorm tussen Monique (Moohtje) en Lizette (Zettje) over ons hyperbrein. Van nature beide enorme bezige bijen en nu met Niet Aangeboren Hersenletsel is plannen en structuur een noodzaak. In deze BreinStorm bespreken we de valkuilen van het (on)verwachte want je kunt nog zo goed plannen er komt altijd ‘iets’ tussendoor.
Zettje:
Lieve Monique, In onze vorige BreinStorm vroeg je mij (of eigenlijk was dat wat jij van mij vind) dat ik georganiseerd en gestructureerd ben; Dat had je goed gezien ik hang van de planning en structuur aan elkaar. Zolang ik daarbij niet te veel de grote boze buitenwereld betreed of binnen laat gaat dat allemaal ook prima, MAAR… zo gaat het natuurlijk niet in het echte leven.
Zaken die ik kan plannen kan ik ook nog aardig handelen door er voor en na ook wederom weer goed te plannen. MAAR… ook daarin; zo gaat het natuurlijk niet in het echte leven.
Je hebt altijd nog het onverwachte bijvoorbeeld een telefoontje, iets waar ik al niet echt dol op ben want in mijn hoofd gaat dat meestal niet goed; ik zie het één en hoor het ander en jij snapt het vast KORTSLUITING!!!
Vaak is zo een telefoontje over iets informatiefs; verzekering, belasting, wmo, ziekenhuis of andere medisch iets en dan moet ik mijn koppie er goed bijhouden. Vaak ben je dan ook juist met iets bezig en dan moet mijn brein even schakelen, nou ja even..?!
Herken jij dat Monique?
Moohtje:
Hoi Lieve Lizette,
En of ik dit herken, maar eigenlijk ook weer niet. Lekker duidelijk zo hé. Laat ik het proberen uit te leggen. Ik weet dat ik gebaat ben bij structuur en planning maar ik ben ook iemand die hier net zo hard tegen aanschopt. Want ik heb er een hekel aan om in een vast omlijst en gepland leven te leven. Natuurlijk heb ik een agenda en daar zet ik mijn afspraken in, het gaat al fout omdat ik op verschillende plaatsen een agenda heb. Op mijn computer, op mijn telefoon en in mijn hoofd. Gek genoeg synchroniseren deze niet altijd automatisch met elkaar.
Dan heb je inderdaad nog de externe factoren. Stiekem vind ik deze het leukste. Spontane acties, uitstapjes, onverwacht bezoek. Maar ERROR, want hoe leuk en gezellig ook, het schakelen, het overzien, het schuiven dat lukt dus niet meer.