Column 218 – 11 oktober 2024
Ruzie maken, ik heb er echt een bloedhekel aan.
Het is een zinloze bezigheid
In ruziemaken ben ik nooit goed geweest. Natuurlijk kan ik mij heus wel eens een ruzie herinneren maar dan niet schreeuwend, krijsend, deuren slaand, blinde woede, neee… ik ben meer een uitprater
Liever praat ik de dingen uit, rustig toelichten waarom ik iets vind en het liefst natuurlijk ook ruimte voor de tegenpartij, huhum de gesprekspartner. Het duurt best even voor ik aan zo een goedgesprek toe ben want meestal sla ik eerst dicht, gaan mijn gedachte alle kanten op of ik kom niet uit mijn woorden, schiet vol, moet huilen of hakkel de hele boel bij elkaar.
Wat ik wel kan is er even kort er binnensmonds een woord uitgooien; iets als LUL, TRUT, ZAK, TROL, MIDDELVINGER, KUTTEKOP ʘ͜͡ʘ, en dan het liefst met een flinke grom er onder… Dus een echt lieverdje ben ik nou ook weer niet. Als die emotie is gezakt dan kan ik in alle rust, nou ja soms ook hoog in de adem het gesprek aangaan.
Toch kan mijn boosheid onderhuids lang blijven hangen en heeft iemand mij echt tot op het bot geraakt, nou berg je maar want vergevingsgezind ben ik absoluut niet. Eens een rotstreek geleverd dan blijft dat heel lang op mijn netvlies staan en in mijn hart zitten en moet je van goeden huize komen om het weer bij te leggen. Voor die personen waar dit voor geldt kan ik ook rustig in het voorbij komen in mezelf nog even eerder genoemde woorden oproepen of zelfs mompelen.
Als ruziemaker zie ik mezelf denk ik vooral als binnenvetter maar als het is geland ga ik graag het gesprek aan, de boel uitpraten maar of daarmee ook de relatie kan worden hersteld…
Lizette
Had jij dit van mij gedacht?
Wat voor ruziemaker ben jij?
Laat jouw antwoord of reactie achter onder de bijpassende post via één van onderstaande buttons
Speciale dank aan deze Sfeermakers
Kaarten: Studio Kuukeluus
Versje: @eenstukjeclaudia