Column 206 – 5 juli 2024
Was je gelukkig als puber?
Ja, ik geloof wel dat ik gelukkig was als puber, ik dacht er in die tijd niet echt over na en dat zegt denk ik genoeg.
Toch speelde er in die periode best veel heftige dingen zoals (waar ik al vaker over schreef) de ‘geld perikelen’ aan de ene kant was er altijd te weinig maar aan de andere kant kon het niet op. Met terugwerkende kracht was het eigenlijk helemaal geen makkelijke periode.
De basisschool als onzekere basis
Op de basisschool had ik in de laatste twee jaar een enorme eikel van een leraar die mij regelmatig te kennen gaf dat ik bepaald dingen niet hoefde te proberen omdat ik dat toch niet kon!!! Achteraf denk ik dat hij gewoon nooit leraar had moeten worden en het meer aan zijn lesgeven lag dan aan mij. Toch zette dit een basis voor een hele lange onzekere periode in mijn leven.
Iets meer vertrouwen op de middelbare
Op de middelbare school ging ik als een soort grijze muis door het leven, ik had met niemand ruzie en hoorde overal een beetje bij. Ik bloeide een heel klein beetje op in vertrouwen door een Wiskunde docent, een vak waar ik goed in was, deze docent liet mij regelmatig voor de klas uitleggen hoe ik tot de oplossing was gekomen. Daar groeide mijn ego wel van, al vond ik het ook doodeng.
Op diezelfde school had ik een fantastische docent Nederlands, een liefhebber van gedichten, en daar ontstond mijn eerste liefde voor het spelen met woorden.
Deze docent bracht het gedicht BOEM van Paul van Ostaijen met zoveel passie dat ik werkelijk hartkloppingen kreeg van bewondering.
Toch durfde ik mij nog niet echt te uiten in de Nederlandse taal omdat ik daar heel onzeker over was. Eigenlijk pas sinds mijn bezigheden op mijn socials en later dit platform voel ik meer vertrouwen. Al ben ik zeker geen taalkundige, verre van dat, voel ik mij wel vrij om mij in geschreven woord te uiten en weet ik ook dat mijn Nederlands niet vlekkeloos is maar dat is dan maar zo!
Toch zette ik mijzelf op de middelbare op een andere manier in de picture omdat ik een enorme kwebbelkont was (ben) en daar trok ik de aandacht vooral mee bij de leerkrachten. Als ik soms ‘straf’ kreeg dan was het om die reden.
Leuk weetje: Ik moest eens samen met een vriendinnetje nablijven vanwege ons gekakel tijdens de scheikunde les en toen zijn we eerder naar huis gestuurd omdat we gewoon door kakelde, die arme man werd horendol van ons.
MBO en zelfontwikkeling
Toen ik naar het MBO-MK (Mode en Kleding) ging begon ik steeds meer mezelf te laten zien en zijn de eerste stappen gezet om mij echt te ontwikkelen tot een individu.
Mijn creatieve moï kon helemaal los gaan en omdat daar iedereen ‘anders’ was durfde ik ook te kiezen om ‘anders’ te zijn. Mijn haar heeft zo een beetje alle kleuren gehad, ik droeg lange rokken met hoge veterlaarzen, we hadden enorm veel lol, ik spijbelde soms en docenten gingen eerder mee in onze gekkigheden dan dat we werden afgeremd.
Ik was in mijn puberjaren ook veel op pad, deed aan badminton en paardrijden, ging veel stappen met de ‘camping’ vrienden (vaste staanplaats op een camping)
Kortom ik kan zeker zeggen dat ik buitenshuis een gelukkige puber was en thuis absoluut ook, thuis waar een hoop ‘dingen’ aan mij voorbij gingen omdat ik gewoon lekker aan het puberen was.
Lizette
Was jij een gelukkige puber?
Laat jouw antwoord of reactie over deze column achter onder bijpassende post via één van onderstaande buttons
Lizette Klein – 5 juli 2024 – @Zettje_in _de_goede_richting
Recent goed gelezen:
Meer op de ‘Vers van de Pers’ pagina
*
Kaart party plant: Studio Kuukeluus
Versje: @eenstukjeclaudia